Η Λιλή χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο για να κινείται. Έχει αστραφτερές ασημένιες ρόδες και μία κόκκινη θέση. Η Λιλή αγαπάει πολύ το αναπηρικό της αμαξίδιο γιατί τη βοηθάει να πηγαίνει παντού, αλλά μερικές φορές αισθάνεται στεναχωρημένη. Δεν θα μπορέσει να τρέξει ή να σκαρφαλώσει όπως τα υπόλοιπα παιδιά. Στη Λιλή αρέσει πολύ να είναι έξω, αλλά συχνά κάθεται στην άκρη και παρατηρεί τα υπόλοιπα παιδιά. Τα παιδιά συμπαθούν πάρα πολύ τη Λιλή αλλά δεν ξέρουν πως να την συμπεριλάβουν στα παιχνίδια τους.

---

Πιστεύεις ότι η Λιλή θέλει να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά;

Μία καλοκαιρινή ημέρα, ένα νέο κορίτσι η Έμμα μετακόμισε στη γειτονιά. Η Έμμα ήταν γεμάτη ενέργεια κι αγαπούσε να παίζει με κάρτες. Όταν είδε τη Λιλή να κάθεται μόνη της, περπάτησε προς το μέρος της.

"Γιατί δεν παίζεις μαζί μας;" - ρώτησε η Έμμα.

"Δεν μπορώ να τρέξω όπως εσύ" - είπε η Λιλή χαμηλόφωνα, κοιτάζοντας το αναπηρικό της αμαξίδιο.

Η Έμμα σκέφτηκε για λίγο. Στη συνέχεια χαμογέλασε.

"Τι κι αν παίξουμε ένα παιχνίδι που όλοι θα πρέπει να είναι καθιστοί; Έτσι θα είμαστε όλοι ίδιο!"

Τα παιδιά άκουσαν την ιδέα της Έμμας, αλλά ένα αγόρι είπε, "Αυτό δεν ακούγεται τόσο διασκεδαστικό όσο το να τρέχεις." Η Λιλή χαμογέλασε στην Έμμα που είναι τόσο ευγενική, αλλά δεν ήταν σίγουρη ότι οι υπόλοιποι θα διασκέδαζαν το ίδιο με ένα παιχνίδι στο οποίο πρέπει να κάθεσαι.

---

Πιστεύεις ότι η Έμμα θα συνεχίσει να προσπαθεί να παίξει αυτό το παιχνίδι με όλους;

Η Έμμα δεν υποχώρησε. Κάθε μέρα δοκίμαζε και ένα νέο παιχνίδι. Έπαιζαν με την μπάλα, αλλά κυλούσε πολύ γρήγορα για τη Λιλή. Προσπάθησαν παιχνίδια μνήμης, αλλά τα άλλα παιδιά βαριόντουσαν.

Παρ΄όλα αυτά η Έμμα συνέχιζε να προσπαθεί. Η Λιλή ήταν χαρούμενη επειδή η Έμμα ήθελε να την συμπεριλάβει. Σύντομα, τα υπόλοιπα παιδιά άρχισαν να βοηθάνε την Έμμα να σκεφτεί ιδέες. Μάθαιναν πως να είναι σίγουροι ότι όλοι μπορούν να παίξουν.

---

Θα πρέπει η Έμμα να συνεχίσει να προσπαθεί να συμπεριλάβει τη Λίλι ή θα πρέπει να αφήσει τα παιδιά να επιστρέψουν στα συνηθισμένα τους παιχνίδια;