Hanna ma dziewięć lat i chodzi do trzeciej klasy. Jest miłą i lubianą koleżanką. Lubi chodzić do szkoły i uczyć się nowych rzeczy.
Hanna nie może się doczekać kolejnego dnia w szkole. Podczas przerwy w zajęciach dzieci bawią się na placu zabaw. Stoją w kolejce do huśtawki. Jedna z jej koleżanek, Paulina, próbuje ominąć kolejkę i wskoczyć na huśtawkę jako pierwsza.
Dziś są tu zajęcia plastyczne. Dzieci przynoszą różne rzeczy: kredki, flamastry, ołówki, kartki papieru. Hanna zapomniała piórnika. Nie ma rzeczy na zajęcia plastyczne. Prosi Paulinę, aby pożyczyła jej kilka kartek papieru i pozwoliła jej skorzystać ze swoich przyborów kuchennych.
Paulina odmawia. Hanna jest smutna i zła. Zawsze chętnie dzieli się z innymi w podobnych sytuacjach. Nie rozumie zachowania koleżanki. Hania zaczyna żywić urazę do Pauliny.
Hanna chce, aby Paulina zrozumiała, co czuje i szuka szansy, aby zemścić się na niej za jej czyny. Hanna jest zła na Paulinę, że nie podzieliła się z nią i nie może zrozumieć, dlaczego odmówiła.
Nauczycielka, Pani Honey, przychodzi do klasy z informacją, że Paulina ma zwichniętą nogę i przez tydzień nie pójdzie do szkoły. Konieczne jest odwiedzanie jej codziennie w drodze do domu z notatkami z zajęć. Prosi o to Hannę.