Şori postanawia wziąć w tym udział, więc wychodzi na scenę, bierze głęboki oddech i zaczyna czytać swoją historię. Na początku jąka się, ale myszy i szczury na widowni słuchają cicho, ponieważ naprawdę podoba im się ta historia.

Kiedy Şori kończy, klaszczą i wiwatują. Şori jest z siebie dumny. Inne myszy zdają sobie sprawę, że jest utalentowanym gawędziarzem i przepraszają za naśmiewanie się z niego.

Od tego czasu Şori dzieli się swoimi historiami ze wszystkimi. Pokazuje im, że nie ma nic złego w stawianiu czoła swoim lękom, a życzliwość może sprawić, że wszyscy staną się silniejsi.