Pewnego dnia Emma wpadła na wielki pomysł. “A co jeśli Lily poprowadzi paradę?” powiedziała.

Dzieciom spodobał się ten pomysł. Ozdabiali swoje rowery, skutery i wozy kwiatami i wstążkami. Wózek inwalidzki Lily był najpiękniejszy ze wszystkich! Z jasnymi kwiatami na kółkach poprowadziła paradę, uśmiechając się, gdy dzieci wiwatowały i podążały za nią. Po paradzie jeden z chłopców powiedział: “To była świetna zabawa, ale jutro możemy po prostu pobiegać jeszcze raz.”

Emma czuła się niepewnie. “Okej” – powiedziała cicho. Dzieciaki skinęły głowami i uciekły, zostawiając Lily przy huśtawkach.

Lily patrzyła, jak grają, ciesząc się z parady, ale smutna, że zabawa nie trwała długo. Nadal czuła się pominięta, gdy pozostali wrócili do swoich zwykłych gier. Tym razem Emma nie zabrała głosu, była zmęczona próbowaniem nowych sposobów włączenia Lily. Nie próbowała już więcej pomagać Lily.

Ważne jest, aby myśleć o potrzebach każdego z nas, kiedy gramy. Życzliwość i praca zespołowa mogą pomóc każdemu poczuć się włączonym, bez względu na to, jak się porusza lub bawi. Co byś zrobił, aby nikt nie czuł się pominięty?