Amira ma sześć lat. Mieszka w małym domku z mamą i młodszym bratem. Dzisiaj jest wielki dzień! Amira jedzie do parku ze swoim nowym rowerem. Jej mama znalazła go obok kosza na śmieci i razem go naprawiły. Ale Amira czuje się trochę zaniepokojona. A co, jeśli inne dzieci w parku nie lubią jej roweru?
W parku Amira widzi bawiące się dzieci. Niektóre dzieci mają nowe, lśniące rowery. Amira parkuje rower przy ławce i przygląda się im. Czuje się nieśmiała i zastanawia się, czy ktoś poprosi ją, aby dołączyła.
Jak myślisz, jak czuje się Amira, gdy widzi inne dzieci z nowszymi rowerami?
Jedno z dzieci, Sofia, podjeżdża do Amiry. „Chcesz się z nami ścigać?” pyta Sofia, uśmiechając się. Amira odwzajemnia uśmiech, ale waha się. „Mój rower nie jest tak nowy jak twój”. Sofia spogląda na rower Amiry i mówi: „Nie chodzi o rower, chodzi o wspólną zabawę!”. Amira czuje się lepiej i zaczyna pedałować obok Sofii.
Jak czuje się Amira, gdy Sofia zaprasza ją do zabawy?
Podczas jazdy do grupy dołącza chłopiec o imieniu Leo. Patrzy na rower Amiry i śmieje się. „Twój rower wygląda na stary! Dlaczego nie kupisz lepszego?”. Amira czuje się smutna. Spogląda w dół na swój rower, nie wiedząc, co powiedzieć. Sofia zatrzymuje rower i mówi: „Nie ma znaczenia, jak wygląda rower. Amira jeździ tak samo szybko jak my!”