Му викаш на Кристијан: „Те предупредив да внимаваш!“. Вашите другарчиња се смеат и велат: „Ајде, да продолжиме да играме. Не троши време на таков губитник. Тој е виновен, а не ти“.

Кристијан плаче. Изгледа повреден и му треба брза помош. Но, се чувствувате премногу лути за да помогнете. И покрај тоа што има болки, вие одлучувате да се вратите назад и да си играте со другарчињата.

На крајот, љубезна госпоѓа повикува брза помош и Кристијан е однесен во болница.

Оваа приказна инспирираше многу деца да го научат знаковниот јазик и да стекнат нова перспектива за светот. Тоа покажа дека пријателството и емпатијата можат да ја надминат секој разлика, ако не ги осудувате луѓето.