Иван и неговите родители се преселиле во нов град, па затоа од септември почнал да оди во ново училиште. Тој со нетрпение чекаше да ги запознае своите нови пријатели и новиот учител.
Учителот го претставил Иван, но тој не бил како другите деца, Иван користел инвалидска количка.
Во текот на денот имаа неколку наставни предмети. Последниот час беше физичко образование. Сите деца земаа топки за да играат. Момчињата почнаа да играат фудбал, а девојчињата одбојка.
Момците се поделија во два тима, но Иван остана сам. Ниту едно дете не праша дали сака да им се придружи. Инвалидската количка му беше пречка да учествува во играта. Така мислеа сите деца.
Даријан, како претседател на одделението секогаш беше тука за сите деца, па затоа го погледнал Иван и го поканил да се приклучи на нивниот тим. Но, тој сè уште не беше сигурен дали Иван може да игра со топка, инвалидската количка имаше тркала, но сепак не можеше да трча.
Што мислите:
Расправија започна зошто Иван да игра во нивниот тим, а не во другиот. Се вклучија и девојките. Во салата настана голема гужва која се слушаше дури и во училишниот двор.