Братучедот на Алекс, Џејми, користи инвалидска количка. Џејми го поминува викендот со семејството на Алекс. Алекс сака да се погрижи Џејми да се чувствува добредојдено.
Доаѓа сабота. Сонцето излезе од зад облаците, започна нов ден. Алекс едвај чекаше да пристигне Џејми и се чувствуваше среќен. Кога Алекс го виде автомобилот на Џејми пред куќата, срцето на Алекс забрза од возбуда.
Алекс брзо истрча по скалите и со широка насмевка ја отвори вратата. Но, кога Џејми излезе од автомобилот, Алекс виде дека Џејми е малку несигурен. Џејми се насмевна, но изгледаше и малку нервозен, како да не знаеше што ќе се случи следно.
Што мислите, како се чувствувал Џејми кога пристигнува во куќата на Алекс?
Како добар домаќин Алекс го одведе Џејми во пријатна дневна соба каде што беше подготвена игра на табла. Тие седнаа околу масата и Алекс ги гледаше фигурите на играта. Можеше да види дека некои парчиња можеби ќе му биде тешко на Џејми да стигне. Алекс се почувствува тажен кога го виде Џејми како се мачи да ги собере малите парчиња. Тешко му беше да игра...
Што мислите, како се чувствува Алекс кога го гледа Џејми како се бори со фигурите на играта?
Кога Џејми почнал да изгледа вознемирен, Алекс сфатил дека мора да направи нешто, но бил исплашен, не знаел што да прави или како да реагира.
Што треба да направи Алекс за да му помогне на Џејми?
Да го праша Џејми дали
му треба помош и
да ја смени играта, за Џејми да може
полесно да игра.
Алекс продолжува да
игра како ништо да
не е во ред.