Η Άννα είναι 9 ετών και πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού. Είναι καλή και δημοφιλής. Της αρέσει να πηγαίνει στο σχολείο και να μαθαίνει νέα πράγματα.
Η Άννα ανυπομονεί για άλλη μια μέρα στο σχολείο. Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στην τάξη, τα παιδιά παίζουν στην παιδική χαρά. Στέκονται στην ουρά για μια κούνια. Μια από τις φίλες της, η Παυλίνα, προσπαθεί να παρακάμψει την ουρά και να ανέβει πρώτη στην κούνια.
Σήμερα έχουν μάθημα τέχνης. Τα παιδιά φέρνουν διάφορα πράγματα: μαρκαδόρους, μολύβια, φύλλα χαρτιού. Η Άννα ξέχασε τη μολυβοθήκη της. Δεν έχει πράγματα για το μάθημα των καλλιτεχνικών. Ζητάει από την Παυλίνα να της δανείσει μερικά φύλλα χαρτιού και να την αφήσει να χρησιμοποιήσει τους μαρκαδόρους της. Η Παυλίνα αρνείται.
Η Χάνα είναι λυπημένη και θυμωμένη. Είναι πάντα πρόθυμη να μοιραστεί τα πράγματά της με άλλους που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις. Δεν καταλαβαίνει τη συμπεριφορά της φίλης της. Η Άννα αρχίζει να δυσανασχετεί με την Παυλίνα.
Η Άννα θέλει να καταλάβει η Παυλίνα πώς αισθάνεται και ψάχνει μια ευκαιρία να την εκδικηθεί για τις πράξεις της. Η Άννα είναι θυμωμένη με την Παυλίνα που δεν μοιράστηκε μαζί της τα πράγματά της και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί το έκανε αυτό.
Η δασκάλα ανακοινώνει στην τάξη ότι η Παυλίνα έχει ένα διάστρεμμα στο πόδι και δεν θα πάει στο σχολείο για μια εβδομάδα. Είναι απαραίτητο να μπορεί κάποιος να την επισκέπτεται κάθε μέρα στο δρόμο για το σπίτι της με σημειώσεις από τα μαθήματα. Ζητάει από την Άννα να το κάνει.