Ήταν η πρώτη μέρα μετά τις χειμερινές διακοπές. Ο Ιάσωνας καθόταν ήσυχα, παρακολουθώντας τους φίλους του να μιλάνε και να γελούν. Όλοι στην τάξη του Ιάσωνα ήταν ενθουσιασμένοι να μοιραστούν αυτά που είχαν κάνει.
Αλλά υπήρχε κάποιος καινούργιος στην τάξη σήμερα - ένα αγόρι που λεγόταν Σαμ και μόλις είχε μετακομίσει από άλλη πόλη. Ο Σαμ φαινόταν αγχωμένος και καθόταν μόνος στο θρανίο του.
Ο Ιάσωνας παρατήρησε τον Σαμ από την άλλη άκρη της τάξης. Ο Σαμ φορούσε ένα διαφορετικό σακάκι από τους άλλους και έδειχνε να μην ξέρει τι να κάνει. Ο Ιάσωνας αναρωτήθηκε αν ο Σαμ αισθανόταν αγχωμένος επειδή όλα εδώ ήταν τόσο καινούργια.
«Αναρωτιέμαι αν νιώθει φόβο», σκέφτηκε ο Ιάσωνας. Ο Ιάσωνας ήθελε να πάει να τον χαιρετήσει, αλλά δεν ήταν σίγουρος για το πως θα αντιδρούσε ο Σαμ.
Ο δάσκαλος λέει: «Βρείτε έναν συμμαθητή σας να κάνετε ομάδα για τη δραστηριότητά μας!» Ο Ιάσωνας θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον Σαμ ή να πάει με έναν από τους τους φίλους του.
Ο Ιάσωνας αποφάσισε να ζητήσει από τον Σαμ να πάει στην ομάδα του. Καθώς άρχισαν να δουλεύουν μαζί, ο Ιάσωνας παρατήρησε ότι ο Σαμ ήταν ήσυχος και δεν ήξερε το παιχνίδι που έπαιζαν. Ο Ιάσωνας αισθάνθηκε λίγο αμήχανα.
Ήταν πιο εύκολο να παίζει με τους φίλους του. Αλλά μετά, ο Ιάσωνας σκέφτηκε πως θα ένιωθε ο Σαμ που ήταν το νέο παιδί. Ο Ιάσωνας άρχισε να εξηγεί στον Σαμ το παιχνίδι βήμα προς βήμα.
Ο Ιάσωνας αναρωτιέται αν θα πρέπει να αφήσει τον Σαμ να δυσκολεύεται με το παιχνίδι.
Αργότερα εκείνη την ημέρα, ο Ιάσωνας είδε τον Σαμ να κάθεται πάλι μόνος του την ώρα του κολατσιού. Ο Ιάσωνας θυμήθηκε πως ένιωθε όταν ήταν μόνος του. Ο Ιάσωνας πήρε μια βαθιά ανάσα και αποφάσισε να καλέσει τον Σαμ να καθίσει στο τραπέζι με τους άλλους φίλους του. Ο Σαμ χαμογέλασε για πρώτη φορά εκείνη τη μέρα.
Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, οι φίλοι του Ιάσωνα δεν ήταν σίγουροι αν θα έπρεπε να συμπεριλάβουν τον Σαμ στον ποδοσφαιρικό τους αγώνα. Κάποιοι από αυτούς πίστευαν ότι μπορεί να μην είναι πολύ καλός. Ο Ιάσωνας είναι ο τελευταίος που αποφασίζει.