Το Σάββατο, ο Νίκος έρχεται στο πάρτι. Βλέπει ότι οι συμμαθητές του έχουν δέσει το ένα χέρι πίσω από την πλάτη τους, όπως ακριβώς και το δικό του χέρι σε γύψο. Παίζουν παιχνίδια που χρειάζονται μόνο το ένα χέρι, ώστε ο Νίκος να μπορεί να συμμετέχει. Ο Νίκος νιώθει ευτυχισμένος και αγαπημένος. Πόσο ανόητος ήταν που νόμιζε ότι τον κορόιδευαν;

Πρέπει να νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που είναι γύρω μας και να κάνουμε πράγματα που να μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας, χωρίς να αφήνουμε κάποιον απ' έξω.