Ο κ. Πέτκου απορρίπτει τις ανησυχίες της Τζίνας. «Επικεντρώσου στην εκπαίδευση. Πρέπει να κερδίσουμε το σχολικό τουρνουά».

Η Τζίνα προσπαθεί να διώξει τις κακές λέξεις από το μυαλό της, αλλά δεν μπορεί. Ξεσπά σε κλάματα, πετάει τη ρακέτα της και τρέχει στο σπίτι.

Για μέρες, η Τζίνα αρνείται να πάει στο σχολείο, φοβούμενη μήπως την πειράξουν ξανά. Σταματάει ακόμη και να παίζει τένις. Το όνειρό της, που κάποτε ήταν τόσο λαμπρό, τώρα μοιάζει απρόσιτο

Το να σεβόμαστε τους άλλους σημαίνει να είμαστε ευγενικοί με τους ανθρώπους, ακόμη και αν μοιάζουν ή συμπεριφέρονται λίγο διαφορετικά από εμάς. Όλοι είναι ξεχωριστοί με τον τρόπο τους, όπως η Τζίνα και η αγάπη της για το τένις. Όταν είμαστε ευγενικοί και χωρίς αποκλεισμούς, βοηθάμε ο ένας τον άλλον να αναπτυχθεί. Η ιστορία της Τζίνας μας διδάσκει ότι δεν πειράζει να είμαστε διαφορετικοί και ότι η καλοσύνη μας κάνει όλους πιο δυνατούς και καλύτερους φίλους.