Η δασκάλα σταματάει τον καυγά, λέγοντας στον Πέτρο να ζωγραφίσει για λίγο όσο η τάξη παίζει το παιχνίδι. Ο Πέτρος φαίνεται μπερδεμένος, αλλά αρχίζει να ζωγραφίζει. Το παιχνίδι ξεκινάει και η άλλη ομάδα κερδίζει γιατί είναι καλύτερα προετοιμασμένη. Αισθάνεσαι απογοητευμένος και συνειδητοποιείς ότι ο Πέτρος έχει καλή μνήμη και θα μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα σου. Ζητάς συγγνώμη από τον Πέτρο που δεν τον συμπεριέλαβες στην ομάδα σου.

Στους συμμαθητές του Πέτρου αρέσουν τα μοναδικά του ταλέντα και ξεκινάν να παίζουν μαζί του. Αισθάνεται πιο αποδεκτός και διασκεδάσει περισσότερο να πηγαίνει στο σχολείο. Η δασκάλα μιλάει για τον αυτισμό και την ενσυναίσθηση. Λέει ότι πρέπει να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα. Με το πέρασμα του χώρου, οι συμμαθητές του μαθαίνουν να τον εκτιμούν για αυτό που είναι.
Αυτή η ιστορία μας διδάσκει ότι όλοι έχουν ειδικά ταλέντα ακόμα και αν δεν το παρατηρούμε με την πρώτη. Με το να είσαι ευγενικός και ανοιχτός στους άλλους, μπορούμε να βοηθήσουμε την τάξη μας να είναι πιο φιλικό μέρος για όλους.