Μία φθινοπωρινή ημέρα, ο Παύλος και οι φίλοι του διασκέδαζαν στο σχολείο, γελώντας και απολαμβάνοντας τη μέρα τους. Όταν χτύπησε το κουδούνι, όλοι γύρισαν στα θρανία τους.
Ο δάσκαλος μπήκε στην τάξη με έναν νέο μαθητή - το όνομά του ήταν Θάνος. Ο δάσκαλος τον σύστησε στην τάξη.
Ο Θάνος ήταν αδύνατος με μαυριδερό δέρμα στο χρώμα και φορούσε ρούχα που φαινόντουσαν παλιά και πολυφορεμένα. Ήταν διαφορετικός από όλους μας στο σχολείο επειδή ήταν Ρομά, και δεν ξαναείχαμε συμμαθητή που να είναι Ρομά στο σχολείο.
Ο δάσκαλος είπε στην τάξη να βγάλουν τα τετράδια τους και μολύβια. Όλοι το έκαναν, εκτός από τον Θάνο. Κάθησε ήσυχος και κοιτούσε το θρανίο του. Ο δάσκαλος του ζήτησε να βγάλει τα πράγματά του, τον πλησιάσε και έβγαλε από την τσάντα του ένα σπασμένο μολύβι.
Τα άλλα παιδιά είδαν το μολύβι του και άρχισαν να γελάνε. Ο Θάνος φαινόταν ενοχλημένος. Ο δάσκαλος σταμάτησε τα γέλια και είπε στον Παύλο να μοιραστεί ένα φύλλο χαρτί και να δανείσει στον Θάνο ένα μολύβι.
Όταν ο Παύλος του έδωσε τα πράγματα, ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του Θάνου.
Αργότερα στην τάξη, ο δάσκαλος ζήτησε από όλους τους μαθητές να διαβάσουν δυνατά αυτό που είχαν γράψει. Όταν ήταν η σειρά του Θάνου, φάνηκε νευρικός. Άρχισε να διαβάζει αργά, μπερδεύοντας τις λέξεις. Το πρόσωπο του έγινε κόκκινο και τα χέρια του έτρεμαν.
Μερικά παιδιά ξεκίνησαν να γελάνε και να τον φωνάζουν με κοροϊδευτικά ονόματα όπως "αγράμματο". Ο Παύλος και οι υπόλοιποι άρχισαν να του λένε άσχημε λέξεις, κάνοντας τον Θάνο να κλάψει. Ο Θάνος έτρεξε έξω από την τάξη.